Men neme een oud poppenhuis op een basisschool, het Sinterklaasboek van Charlotte Dematons en iemand met reuze goede ideeën en een samenwerkingsproject ging in 2008 van start. En samenwerken moesten we, want het plan was om het poppenhuis om te toveren tot Pietenhuis en dan, net zoals in het boek, het helemaal te vullen met Zwarte Pieten en de Sint erbij, zou ook wel leuk zijn. Maar alles moest wel voor Sint in het land kwam, af zijn!
We (het knutselclubje) werkten samen met een aantal vrijwilligsters op de school. Wij bereidden alles voor en zij hielpen mee het uit te werken. De Pietjes, een stuk of 80 maar, werden van chenilledraad in elkaar gezet, van hoofdjes voorzien, geschilderd, beplakt met haren en door ons aangekleed. Voor de pakjes van de Pieten, hebben we op het breedste lint wat te krijgen was, een bepaald model met de naaimachine gezigzagd, uitgeknipt en tot pakjes genaaid en afgewerkt met lint van 3 mm. De vrijwilligsters hadden heeeeeel veel handjes en voetjes van vilt geknipt, zodat de Pietjes handschoentjes en schoenen aankonden.
Op de foto met de theebeker zijn ‘ingepakte chocoladeletters’ te zien, want ja, het blijft voor een school, dus ook leerzame kant kwam aan bod. Dit is gemaakt van rubber, en het hoopje kleine friemeltjes moeten pepernoten voorstellen.
De officiële kleding van de Sint en alles in tweevoud, want hij moet wel reserve kleding in de kast hebben.
De aankleding, zoals kasten e.d. zijn plat, zodat er meer speelruimte in het poppenhuis overblijft.
Een bordenkast, openhaard in wording en een servieskast.
Het fornuis met ovens en het keukenblok zijn van blokken hout gemaakt. Net zoals de krukken waar de Pieten op kunnen zitten.
De openhaard ziet er schitterd uit.
Het frame voor de bedjes van de Pieten.
Alle spullen op tafels in een lokaal, want hier zijn we aan de slag gegaan met het poppenhuis in te richten.
Overal hebben we Pieten neergezet. Het aantal van 80 hebben we niet bereikt, het zijn er ongeveer 70 geworden.
De Pieten hebben laatjes onder hun bedden en een soort slaapzak erop.
In de huiskamer hangen de tekeningen van de kinderen aan de muur.
De inpakzolder.
Als vulling voor alle zakjes, hebben we knikkers, houtenblokjes, vormpjes van tempex e.d. ingepakt met Sinterklaas papier wat we verkleind hebben. Om het openmaken door de kinderen tegen te gaan hebben we alle pakjes helemaal dichtgeplakt met behanglijm en ze waren echt kinderproof. Als oningepakte cadeautjes hebben we leuke knopen neergezet, zoals hondjes, de oogjes aan de achterkanten eraf geknipt, spulltjes uit surprise eieren op de tafels gezet en wat voorwerpjes van rubber gemaakt.
De snoepzolder.
Alles klaar? De kinderen kwamen naar binnen en de onthulling van het Pietenpoppenhuis kon beginnen.
Onder de rode daken bevinden zich ook nog twee zolders, die aan de zijkant te bereiken zijn. De rechter ligt helemaal volgestort met ingepakte cadeautjes en gevulde zakken. En in de linker bevindt zich de snoepzolder, waarvan de hele grond nu bezaait met snoepgoed ligt.
De kinderen, en volwassen, vonden het prachtig. Later in die maand heeft Charlotte Dematons nog een bezoek gebracht aan de school om over haar werk te vertellen en natuurlijk bewonderde ze het Pietenhuis ook uitgebreid. Inmiddels staat het poppenhuis er nu voor de 3e keer en het is nog steeds in goede staat. Misschien wat aanvulligen in 2011, zoals de laatste 10 Pietjes, maar dat zien we wel.